αγρόπολη ή αγρούπολη

Θεσμός που αναπτύχθηκε κυρίως μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, όταν εμφανίστηκε στις χώρες που αναμείχθηκαν στον πόλεμο οξύ το πρόβλημα της στέγης. Δημιουργήθηκαν τότε μεγάλοι αγροτικοί οικισμοί, μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα, που αποτελούσαν ένα ενιαίο σύνολο όχι μόνο από οικιστική πλευρά αλλά και από την πλευρά της οικονομικής εκμετάλλευσης. Η α. απέβλεπε στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης με την ανάσχεση της διαρροής των φτωχών αγροτών προς τα αστικά κέντρα, την οικονομική αυτάρκεια και τη δημιουργία καλύτερων όρων για την οικονομική εκμετάλλευση των αγροτικών περιοχών. Οι οικιστές της α. αποτελούσαν ιδιαίτερο συνεργατικό συνεταιρισμό, στον οποίο ανήκε η γη με όλα τα ακίνητα πάνω της, που ενοικιάζονταν σε κάθε συνέταιρο με μακροχρόνιες μισθώσεις. Α. ιδρύθηκαν σε πολλά κράτη της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Στην Ελλάδα ιδρύθηκε το 1924 με πρωτοβουλία του Πλάτωνα Δρακούλη η Ελληνική Εταιρεία Αγροπόλεων, που δεν μπόρεσε όμως να πραγματοποιήσει τον σκοπό της. Σύμφωνα με το καταστατικό της εταιρείας αυτής: «Α. είναι πόλη αυτοσυντήρητη, μέχρι 30.000 κατ., σε απόσταση από άλλη πόλη όχι μικρότερη από 20 χλμ. Η πόλη αυτή περιβάλλεται από γεωγραφική ζώνη, έχει νεωτεριστική και ιδιαίτερη ρυμοτομική διάταξη που επιτρέπει μεγάλο χώρο γύρω από κάθε κατοικία, συνδυάζει γεωργία και βιομηχανία, αστική και γεωργική ζωή και λειτουργεί ως κοινωνικός οργανισμός που έχει ως οικονομική βάση ότι όλο το έδαφος αποτελεί ιδιοκτησία όλων των κατοίκων».